Κάθε χρόνο, την παραμονή της γιορτής των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στο Λαγκαδά, στην Αγία Ελένη Σερρών και στη Μελίκη Ημαθίας, αναβιώνει το έθιμο της πυροβασίας των Αναστενάρηδων.

Ένα λατρευτικό, παραδοσιακό θρακιώτικο έθιμο που οι ρίζες του, πιθανολογείται πως κρατούν από την αρχαία Ελλάδα.

Η Κατερίνα Κακούρη («Διονυσιακά», 1963), εξετάζει τη διαμόρφωση της τελετουργίας των Αναστεναρίων, πάνω σε παλαιότερες, αρχαίες ενθουσιαστικές μορφές θρακικής και μικρασιατικής διονυσιακής λατρείας, που πήραν και χριστιανικά στοιχεία.
Το έθιμο ήταν πιθανότατα γνωστό στα βυζαντινά χρόνια. Σε μαρτυρία σε ελληνικό κώδικα της μαρκιανής Βιβλιοθήκης, γίνεται λόγος για «δαιμονολήπτους, ους Ασθενάρια τινές ονομάζουσι».
Η ονομασία προέρχεται από το αναστενάρι, το εικόνισμα που κρατούν στα χέρια τους, οι αναστενάρηδες.
( οι φωτογραφίες είναι του Επαμεινώνδας Στυλιανίδης από παλαιότερα αναστενάρια, στο Λαγκαδά ).